“Ze gaven aan dat ze weer gewoon als mens behandeld wilden worden” – In gesprek met Miriam van The Bridging Company

Hoe is The Bridging Company begonnen?

Dat is best een lang verhaal, ik ben voor de klas begonnen maar was altijd bezig met innoveren. Uiteindelijk ben ik bij een Engels bedrijf aan de slag gegaan wat een van de grootste drivers is op het gebied van innovatie. Daar heb ik echt geleerd wat innoveren is, het gaat echt om wat er ontstaat tussen meerdere mensen. Innoveren doe je niet met het personeel aan de top, maar juist met de mensen die aan de machines staan. Zij maken de innovatie en moeten het onmaakbare maakbaar maken. Zo had een professor in Leuven bijvoorbeeld een apparaat ontdekt om hersentumoren te bestrijden, maar hier moesten zulke kleine onderdelen voor gemaakt worden dat dit bijna onmogelijk was. Uiteindelijk zijn we met allemaal lassers en mensen uit de logistiek bij elkaar gaan zitten en hebben we dit toch voor elkaar gekregen. 

Met deze kennis ben ik terug naar Nederland gegaan, toen mijn schoonmoeder een moeder beiden werden gerold dacht ik gelijk “het kan toch niet dat zo’n groep zakkenrollers sterker is dan alle mensen bij elkaar?”. Een jaar lang heb ik hier een innovatieproces op losgelaten en uiteindelijk is het ons gelukt om een effectief product te maken: Tinkle Alarm. Ineens stonden we op de voorpagina van de Telegraaf en stapelden de dozen zich op tot aan het plafond van mijn woonkamer. Toen ben ik gaan samenwerken met een werkbedrijf hier in de buurt, zij gingen Tinkle Alarm verpakken en versturen. Door de komst van een nieuwe sociale werkvoorzieningswet leek het er op dat alle medewerkers moesten vertrekken, dus toen ben ik weer gaan kijken hoe ik een bedrijf kon opzetten voor mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt. In dit proces viel ik eigenlijk van de ene verbazing in de andere: A) hoe kan het dat er miljarden euro’s subsidie zitten op mensen met een beperking, en B) hoe kan het dat hoe groter de handicap hoe meer geld?

Zo ontstond het idee voor The Bridging Company. Ik ben begonnen met Linda en Sandra*, twee medewerkers van het werkbedrijf waar ik eerst mee werkte. Linda heeft bijvoorbeeld een hersenbloeding gehad en kan niet lezen en schrijven, ze kan het trucje wel maar ze snapt het niet. Toen ik vroeg wat zij belangrijk vonden gaven ze aan dat ze 1) als mens behandeld willen worden, en 2) goede koffie willen. Bij hun oude werkgever kregen namelijk alleen de hogere mensen goede koffie (!). 

En wat doet The Bridging Company op dit moment precies?

We creeren unieke innovatieplekken, waar mensen echt de kans krijgen om hun talent te ontdekken en zich te ontplooien. We zijn geen dagbesteding maar een echt bedrijf, we maken hierbij ook geen gebruik van subsidie en fondsen. Iedereen die bij The Bridging Company werkt mag zijn werk zelf inrichten: ze bepalen hun eigen werktijden, vakanties, hoe ze te werk gaan, wat ze doen en met wie ze dit doen. Ieder mensen heeft los van zijn IQ zijn eigen talenten, en die moeten de ruimte krijgen om te leven. Het is niet zo dat je als medewerker kan zeggen vandaag vind ik het even lastig en kom ik niet, er zijn mensen die op je rekenen. Doordat ze zo veel vrijheid hebben gaan ze met elkaar afstemmen en ontdekken ze dat ze alleen geen verschil kunnen maken, ze hebben elkaar nodig. Ik zit daar als baas niet tussen, ik faciliteer alleen de ruimte zodat zij hun ding kunnen doen. 

*Deze namen zijn aangepast.